De Boroboedoer
Geschiedenis
De Boroboedoer is het grootste Boeddhistische heiligdom en tegelijk ook een van de grootste monumenten in de wereld.
Het complex bevindt zich ongeveer 40 kilometer ten noordwesten van Yogyakarta.
Een wandeling rond de Boroboedoer is 5 kilometer lang. De steenoppervlakte bedraagt 60.000 m2.
Over een bestaande berg is een piramide gebouwd met negen terrassen.
Op de eerste vier verdiepingen, met rechthoekige terrasssen, zijn ruim 1500 reliëfs te zien waarop het leven van
Boeddha wordt afgebeeld. Op de drie hogergelegen cirkelvormige terrassen zijn meer dan 400 stoepa's te vinden
met in ieder steeds een boeddhabeeld.
De bouw vond vermoedelijk plaats rond het einde van de zevende en het begin van de achtste eeuw na Christus. Dit
gebeurde onder supervisie van de Sailendra-dynastie die in deze periode regeerden over Midden-Java. Ze gebruikten
het Boeddhisme ook om hun eigen positie te versterken.
Een schatting gaat uit van 46.000 steenhouwers, beeldhouwers, metselaars en dragers die nodig waren om dit
complex tot stand te brengen.
Na anderhalve eeuw in gebruik te zijn geweest, werd de Boroboedoer bij een uitbarsting van de vulkaan Merapi
bedolven onder een grote stoflaag en raakte daarna in de vergetelheid.
Tijdens het bewind van de Engelsen herontdekten die onder leiding van Sir Thomas Raffles de Boroboedoer opnieuw.
In 1907 en 1914 werd al geprobeerd om alles te restaureren, maar gebrek aan geld was de oorzaak dat dit niet voltooid
kon worden.
Na twee aardbevingen in 1961 ontstonden plannen voor een grondige aanpak en tussen 1975 en 1983 is de Boroboedoer
compleet gerenoveerd.
Meer over de Boroboedoer in de Wikipedia.
Pagina: 1 december 2006
